“Do 2050 r. prawie 2,5 miliarda ludzi na całym świecie – czyli 1 na 4 osoby – będzie miało pewien stopień ubytku słuchu” – ostrzega Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) w pierwszym Światowym Raporcie o Słuchu. Z tego co najmniej 700 milionów osób będzie potrzebowało dostępu do specjalistycznej opieki oraz innych usług rehabilitacyjnych, chyba że zostaną podjęte odpowiednie działania.

Światowa Organizacja Zdrowia opublikowała Światowy Raport o Słuchu (World Report on Hearing) z okazji obchodzonego 3 marca Światowego Dnia Słuchu. Podkreśla w nim potrzebę szybkiego zintensyfikowania wysiłków na rzecz zapobiegania i przeciwdziałania utracie słuchu.  Jak wynika z ustaleń WHO, brak dokładnych informacji i piętnujące podejście do chorób uszu i utraty słuchu często są przyczyną ograniczenia dostępu do opieki zdrowotnej. Nawet wśród pracowników ochrony zdrowia często brakuje wiedzy na temat profilaktyki, wczesnej diagnostyki i leczenia utraty słuchu i chorób uszu, co utrudnia zapewnienie wymaganej opieki – zauważono w raporcie.

WHO wykazała, że w większości krajów ochrona słuchu i uszu nadal nie jest zintegrowana z krajowymi systemami opieki zdrowotnej, a dostęp do usług zdrowotnych w tym zakresie stanowi wyzwanie dla osób z chorobami uszu i utratą słuchu. Ponadto zdaniem Organizacji dostęp do opieki zdrowotnej dotyczącej narządu słuchu i utraty słuchu jest słabo mierzony i dokumentowany, a w systemie informacji zdrowotnej brakuje odpowiednich wskaźników.

Braki kadrowe w otorynolaryngologii i audiologii

“Jednak najbardziej rażąca luka w możliwościach systemu opieki zdrowotnej dotyczy zasobów ludzkich“ – zaznaczono. W ocenie WHO najgorsza sytuacja jest w krajach o niskich dochodach. W ok. 78 proc. z nich przypada mniej niż jeden specjalista laryngolog na milion mieszkańców. W 93 proc. krajów o niskich dochodach przypada mniej niż jeden audiolog na milion mieszkańców. Tylko w 17 proc. takich państw przypada jeden lub więcej logopedów na milion mieszkańców, a w 50 proc. krajów o niskim PBK jest jeden lub więcej nauczycieli dla osób głuchoniemych na milion mieszkańców.

“Tę lukę można zlikwidować poprzez zintegrowanie opieki zdrowotnej dotyczącej narządu słuchu i utraty słuchu z podstawową opieką zdrowotną poprzez strategie, takie jak podział zadań i szkolenia, opisane w raporcie” – wskazano. Jednocześnie dodano, że nawet w krajach o stosunkowo dużym odsetku specjalistów z tej dziedziny problemem jest ich nierówny rozkład. “Stwarza to nie tylko wyzwania dla osób potrzebujących opieki, ale także nakłada nieuzasadnione wymagania na kadry świadczące te usługi” – zaznaczono.

Główne przyczyny utraty słuchu i profilaktyka

WHO zwróciła uwagę, że prawie 60 proc. przypadków utraty słuchu u dzieci można zapobiec poprzez takie środki, jak:

u niemowląt i dzieci:

• szczepienia przeciw różyczce i zapaleniu opon mózgowych,
• lepsza opieka nad matką i noworodkiem oraz badania przesiewowe i wczesne leczenie chorób zapalnych ucha środkowego.

u dorosłych:

• kontrola narażenia na hałas,
• bezpieczne słuchanie [np. muzyki – przyp. red.]
• nadzór nad przyjmowanymi lekami ototoksycznymi,
• odpowiednia higiena ucha.

W ocenie WHO działania te mogą pomóc w utrzymaniu dobrego słuchu i zmniejszyć ryzyko jego utraty.

Organizacja zaznaczyła, że identyfikacja jest pierwszym krokiem w walce z utratą słuchu i powiązanymi chorobami ucha. Badania przesiewowe w strategicznych momentach życia zapewniają możliwie wczesną identyfikację wszelkich ubytków słuchu i chorób ucha.WHO w swoim raporcie zaznaczyła, że po zdiagnozowaniu chorób narządu słuchu kluczowa jest wczesna interwencja. Można wówczas wyleczyć większość chorób ucha, potencjalnie odwracając towarzyszącą utratę słuchu. Jednak tam, gdzie utrata słuchu jest nieodwracalna, rehabilitacja może pozwolić unikną niekorzystnych konsekwencji z tym związanych. Dostępnych jest szereg skutecznych opcji.

Technologie słuchowe, takie jak aparaty słuchowe i implanty ślimakowe, w połączeniu z odpowiednimi usługami wsparcia i rehabilitacją są skuteczne i opłacalne oraz mogą przynosić korzyści zarówno dzieciom, jak i dorosłym.

Źródło: WHO, Puls Medycyny

Raport można pobrać tutaj.