Pobyt w szpitalu to dla większości dzieci niecodzienna sytuacja. Szpital z reguły postrzegany jest jako miejsce nieprzyjemne, wywołujące lęk, ból, osamotnienie. Na szczęście umysł dziecka nienauczony złym doświadczeniem działa bez uprzedzeń. Dziecko, które pierwszy raz mierzy się z nową sytuacją nastawione jest zawsze pozytywnie, a poprzez doświadczanie rozwija się. Przygotowanie do pobytu dziecka w szpitalu należy zatem rozpocząć od przyjęcia właściwego nastawienia przez rodziców. To właśnie rodzice mogą najbardziej pomóc dziecku uspokoić emocje albo też przeciwnie, poprzez własny niepokój mogą spotęgować jego lęk i wzbudzić niechęć do leczenia. Niezwykle ważne jest zadbanie, by nowa sytuacja nie kojarzyła się z lękiem i niechęcią, a dziecięca ciekawość popychająca do rozwoju bazowała na dobrym nastawieniu psychicznym. Emocje dziecka są zwykle lustrzanym odbiciem odczuć rodzica.

Po pierwsze przygotuj emocjonalnie siebie i dziecko

Rozmawiaj z dzieckiem o tym, co się wydarzy, z czego to wynika i co ma na celu. Poinformuj o zabiegu z wyprzedeniem, a nie w ostatniej chwili. Zaskoczony mały pacjent może zareagować oporem, co znacznie utrudni pracę personelu medycznego, leczenie i rekonwalescencję. Informacje, jakich udzielasz dziecku dostosuj do jego wieku, rozwoju umysłowego i poziomu wrażliwości.

0-2 l. – tak małe dzieci nie sposób przygotować, więc najlepiej skup się na przygotowaniu samego siebie. Twoje dziecko z pewnością wyczuje Twoje emocje, niepewność, obawy. Staraj się być spokojnym.

2-3 l.  – dla dwulatków liczy się tu i teraz. Nie rozumieją jeszcze upływu czasu. Rozmowę o zabiegu przeprowadź na dwa dni przed pobytem w szpitalu oraz tuż przed, w drodze do szpitala.

 4-6 l.  – przedszkolaki zaczynają nabywać poczucia czasu. Znają już dni tygodnia i pory dnia. Porozmawiaj z dzieckiem o zabiegu kilka razy. Zacznij rozmowy na tydzień przed i przypominaj, że zbliża się dzień zabiegu. Tłumacz, w czym mu on pomoże.

7-11 l. – to już wiek, przed którym zdecydowanie nie należy ukrywać szczegółów tego, co się wydarzy. Dziecko musi zrozumieć, czemu ma służyć operacja. Zacznij rozmawiać z nim wcześniej (np. tydzień), by zdążyło zadać wszystkie pytania i rozwiać swoje wątpliwości.

W zrozumieniu sytuacji pomoże dziecku przełożenie obecnej sytuacji na opowieść o losach ulubionych bohaterów bajki, którzy znaleźli się w szpitalu lub nawiązanie w opowieściach do podobnej sytuacji z własnego dzieciństwa.

Przed zabiegiem:

• Z zgodnie z zaleceniem lekarza, na tydzień przed zabiegiem wykonaj dziecku badania: morfologię krwi, określenie grupy krwi oraz badanie ogólne moczu.
• Na dwa tygodnie przed zabiegiem dziecko musi być zdrowe. Jeżeli w tym czasie wystąpiła jakakolwiek infekcja, a szczególnie gdy przyjmowało antybiotyki, zabieg należy odroczyć.
  Dzieci mają skłonność do częstych infekcji dróg oddechowych i przeziębień. Po przebyciu infekcji trzeba odczekać jeszcze tydzień, a jeżeli dziecko przyjmowało antybiotyki, okres od odstawienia antybiotyku do zabiegu powinien wynosić minimum 2 tygodnie. W razie jakichkolwiek wątpliwości warto skonsultować się z lekarzem prowadzącym.
• Planując termin zabiegu uwzględnij kalendarz szczepień i zachowaj przynajmniej dwa tygodnie odstępu pomiędzy szczepieniem a zabiegiem.
• Jeśli dziecko zażywa leki wpływające na krzepnięcie krwi, należy skonsultować się z kardiologiem lub lekarzem prowadzącym pod kątem możliwości ich odstawienia przed operacją.
• Na 21 dni przed zabiegiem w znieczuleniu ogólnym bezwzględnie przestań podawać dziecku: preparaty ziołowe zawierające: dziurawiec, miłorząb (Ginko), czosnek, echinacea, tran, sok malinowy, soki z ciemnych owoców, miód, suplementy uodparniające.
  

  Przygotowanie do zabiegu w znieczuleniu ogólnym

  Przy zabiegach wykonywanych u małych pacjentów anestezjolog ma mniej czasu na działania i reakcję niż w przypadku znieczulania dorosłych. Najczęściej stosowaną formą podania znieczulenia ogólnego u dzieci jest forma wziewna, która większości kojarzy się z domową inhalacją. Kluczowym zadaniem anestezjologa jest zapewnienie pacjentowi bezpieczeństwa, dlatego przed zabiegiem przeprowadza dokładny wywiad (w postaci ankiety przedoperacyjnej) dotyczący stanu zdrowia małego pacjenta. Tu ważne są nawet najmniejsze szczegóły. Powiedz lekarzowi o wszystkich alergiach i Twoich podejrzeniach o alergiach dziecka. Poinformuj o lekach, witaminach i preparatach ziołowych, które przyjmuje dziecko. Ankieta przedoperacyjna służy zebraniu informacji, na podstawie których możliwe będzie wybranie najbardziej korzystnego postępowania anestezjologicznego. Dokładne i wyczerpujące wypełnienie tej ankiety pozwoli zwiększyć bezpieczeństwo pacjenta w czasie  zabiegu. Każde pytanie odnosi się do czynników mogących mieć wpływ na przebieg i bezpieczeństwo znieczulenia.

  Pobyt w szpitalu

  Duże znaczenie dla dobrego samopoczucia małych pacjentów ma ich plan dnia. Postępowanie zgodnie z przyzwyczajeniami i ustalonym porządkiem zajęć pomaga w spokojnym przetrwaniu pobytu w szpitalu. Jeżeli dziecko śpi w ciągu dnia, nie rezygnujcie z drzemek również podczas hospitalizacji. W większości placówek rodzic może być przy dziecku podczas całego pobytu w szpitalu. Powszechna staje się także obecność rodzica podczas podania znieczulenia – na bloku operacyjnym oraz przy wybudzaniu – na sali pooperacyjnej. To daje dziecku poczucie bezpieczeństwa.

  Pamiętaj, że szpital to miejsce, gdzie pacjenci dochodzą do zdrowia i potrzebują spokoju. W miarę możliwości rozmawiaj o tym z dzieckiem i starajcie się, by Wasze zachowania nie naruszały spokoju innych pacjentów.  

  Podczas pobytu dziecka w klinice zaplanuj również czas dla siebie. Pamiętaj o przerwach na kawę i posiłki.